We zitten op ons kussentje, gedachten komen en gaan, gevoelens, ervaringen in het lichaam, geluiden komen en gaan. Maar we zijn slechts een soort-van-opmerkzaam. Op de achtergrond noteren we “gedachten, frustratie, kalmte, kriebel, horen”, maar ondertussen zakken we weg met onze aandacht, we zijn niet volledig aanwezig voor de gedachten, de frustratie, de kriebel of het geluid.
De vierde, en laatste, brahmavihara (of verheven gemoedstoestand) komt in dit artikel aan bod. De Pali-term is upekkha, wat in het Nederlands vaak vertaald wordt met gelijkmoedigheid. Gelijkmoedigheid is een staat van zijn waarbij we in balans zijn met de constante stroom van veranderende omstandigheden die we tegenkomen, zowel in onszelf als in de wereld.
Het eerste om te herkennen, wanneer we opmerken dat we denken, is: dit is de geest die zijn werk doet. Een gedachte is slechts een gedachte. We kunnen simpelweg gewaar zijn dat er denken is. Met deze simpele herkenning worden we ons bewust van de natuurlijk functie van de geest: de geest denkt.
“Waarom op retraite gaan?” Als meditatielerares is dit een van de meest gestelde vragen die ik hoor. We leiden een druk, vol leven, en prioriteit geven aan stiltedagen raakt aan een van de centrale dilemma’s van onze tijd: niet genoeg tijd – voor familie, voor werk, om te sporten, om de was te doen, om alles gedaan te krijgen! Dus hoe kunnen we te midden van al deze activiteiten toch tijd vrijmaken om op retraite te gaan?